บารอน เยินส์ ยาคอบ แบร์ซีเลียส (สวีเดน: Jöns Jacob Berzelius; 20 สิงหาคม ค.ศ. 1779 – 7 สิงหาคม ค.ศ. 1848) เป็นนักเคมีชาวสวีเดน เกิดที่จังหวัดเอิสแตร์เยิตลันด์ บิดามารดาของแบร์ซีเลียสเสียชีวิตตั้งแต่เขายังเล็ก เขาจึงอยู่ในความดูแลของญาติในเมืองลินเชอปิง แบร์ซีเลียสเรียนหนังสือในเมืองนั้นก่อนจะเรียนต่อวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยอุปซอลา เขาเรียนเคมีกับอันเดอร์ส กุสตาฟ เอเกแบร์ก ผู้ค้นพบธาตุแทนทาลัม แบร์ซีเลียสเป็นผู้ช่วยเภสัชกรและแพทย์ก่อนจะเรียนจบในปี ค.ศ. 1802 หลังจากนั้นเขาทำงานเป็นแพทย์ใกล้กรุงสต็อกโฮล์ม ระหว่างปี ค.ศ. 1808–1836 แบร์ซีเลียสร่วมงานกับนักเคมี อันนา ซุนด์สเตริมในปี ค.ศ. 1807 แบร์ซีเลียสดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านเคมีและเภสัชศาสตร์ที่สถาบันแคโรลินสกา ปีต่อมาแบร์ซีเลียสได้รับเลือกเป็นภาคีสมาชิกของราชสมาคมวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดน ในปี ค.ศ. 1818 เขาดำรงตำแหน่งเลขานุการของราชสมาคม แบร์ซีเลียสเป็นภาคีสมาชิกของสมาคมศิลปะและวิทยาศาสตร์แห่งอเมริกา[1], ราชสมาคมศิลปะและวิทยาศาสตร์แห่งเนเธอร์แลนด์[2] และสถาบันแห่งสวีเดน ในปี ค.ศ. 1836 ราชสมาคมแห่งลอนดอนมอบเหรียญโคพลีย์ให้แก่แบร์ซีเลียส[3]แบร์ซีเลียสได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งใน "บิดาแห่งวิชาเคมียุคใหม่" ร่วมกับโรเบิร์ต บอยล์, จอห์น ดาลตันและอ็องตวน ลาวัวซีเย[4] เขามีผลงานหลายอย่าง เช่น พัฒนาระบบสูตรเคมี (แต่แบร์ซีเลียสใช้ตัวยก (H2O) แทนตัวห้อย (H2O) แบบในปัจจุบัน)[5], ค้นพบธาตุซิลิคอน, ซีลีเนียม, ทอเรียม, ซีเรียม, คิดค้นคำว่า "catalysis", "polymer", "isomer" และ "allotrope" เป็นต้นด้านชีวิตส่วนตัว แบร์ซีเลียสได้รับการแต่งตั้งเป็นบารอนโดยพระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮันแห่งสวีเดนในปี ค.ศ. 1818 ต่อมาในปี ค.ศ. 1835 เขาแต่งงานกับเอลิซาเบธ ปอปเปียส แบร์ซีเลียสเสียชีวิตที่บ้านในกรุงสต็อกโฮล์มในปี ค.ศ. 1848[6] ต่อมาแบร์ซีเลียสได้รับการยกย่องให้เป็น "บิดาแห่งวิชาเคมีของสวีเดน" และวันเกิดของเขาได้รับการเฉลิมฉลอง[7]